2 Шулай итеп күк, ер һәм уларҙың бөтөн ғәскәренең барлыҡҡа килеүе тамамланды. Етенсе көнгә Алла эшләгән эшен тамамланы, һәм етенсе көндә эшләнгән эшенән ял итә башланы. 3 Алла етенсе көндө фатихаланы һәм уны изге итте, сөнки Алла башҡарырға уйлаған бар эште тамамлап был көндә ял итә башланы.

4 Был күктәрҙең һәм ерҙең сығышы, уларҙы барлыҡҡа килтереү ваҡытында, Йәһүә* Алла ер менән күкте бар иткән көндә.

5